عباسعلی براتیپور، شاعر پیشکسوت در گفتو گو با پایگاه اطلاعرسانی نهمین جشنواره یار و یادگار گفت: اگر نگاهی جزئی نگرانه به زندگی و شرح احوالات عارفان بزرگ دینی بیندازیم درخواهیم یافت که آنها همواره سرودن شعر را پنهان میکردند و امام خمینی(ره) به عنوان یک مرجع تقلید و عارف و زاهد حقیقی از این قاعده مستثنی نیستند.
وی افزود: یکی از ویژگیهای اخلاقی و سجایای عارفان بزرگ این است که علاقهای به فاش شدن راز قلبیشان با خداوند نیستند. آنها دوست دارند که در پرتو نور معنوی و ایمانی که به خداوند متعال دارند، رازهایشان تا پایان عمر و حیات فیزیکیشان بین خودشان و خدا به اصطلاح سر به مهر بماند.
شاعر مجموعه شعر «بهت نگاه» ادامه داد: تا زمان حیات فیزیکی امام(ره) و تا پیش از رحلتشان جز عدهای معدود از سرودن سرودن شعر به زبان و قلم امام(ره) کسی اطلاع دقیقی نداشت. هیچیک از نخبگان نمیدانستند که سرودن شعر یکی از دلمشغولیات ثابت امام(ره) است. اما امام(ره) دفتر کوچکی داشتند که آثارشان را در آن یادداشت میکردند و پس از رحلتشان این راز سر به مهر فاش شد و دهان به دهان گشت.
این شاعر پیشکسوت اضافه کرد شعرهای امام خمینی(ره) را میتوان به عنوان نقطه اوج عرفان ایشان که در سکوت و خلوتشان سروده میشد تلقی کرد. خانواده و خاندان مکرم ایشان پس از رحلتشان بود که دفتر امام(ره) را یافتند و دیوان امام(ره) منتشر شد. اگر بخواهیم در عصر حاضر به رموز امام(ره) به عنوان یک حاکم دینی و عالم ربانی پی ببریم بهترین راه مراجعه به سخنرانیها و از همه مهمتر شعرها و سرودههای ایشان است. در واقع از خلال شعرهای امام میتوان به نگاه انسانی و ارزشی که ایشان برای کرامت انسان قائل میشدند دست یافت. امام خمینی(ره) درست مانند عالم عالیقدر مرحوم طباطبایی بزرگ شعر میسرودند. مردم تا پیش از درگذشت علامه طباطبایی به هیچ عنوان نمیدانستند که ایشان شعر هم میسرایند. در حقیقت این ویژگی، خصیصه و خصلت عارفان بزرگ است. اگر نگاهی به تاریخ ادبیات بیندازیم درخواهیم یافت که اغلب حکیمان ما چنین رویهای در پیش میگرفتند.
براتیپور توضیح داد: امام خمینی(ره) از دیگر سو از روی تواضع و فروتنی خالصانه دوست نداشتند که به عنوان شاعر مطرح باشند. جشنواره یار و یادگار که امروز در پله نهم ایستاده است میتواند به گسترش اندیشه شاعرانه امام(ره) میان نسل جوان و نسل امروز کمک شایستهای کند.
براتیپور متولد 1322 تهران، بیش از 15 مجموعه شعر در کارنامه خود دارد. «بهت نگاه»، «وعده دیدار»، «کتیبه شکیب»، «در ساحل علقمه»، «ماه در فرات» از کتابهای اوست.