پایگاه اطلاع رسانی نهمین جشنواره یار و یادگار/ رضا اسماعیلی(یادداشت): با مروری بر شخصیت حضرت امام خمینی(ره)، چه در نگاه و رویکرد سیاسی، چه در آثار ایشان، درمی‌یابیم آن کلیدواژه‌های مهمی که در عرفان اسلامی با آن‌ها مواجهیم در اشعار حضرت امام(ره) نیز بسامدی بالا دارند و نمود آن‌ها را در کلام ایشان نیز می‌توان جست و جو کرد.
در مورد موضوع و مضامینی که در آثار به‌جامانده از حضرت امام (ره) با آن‌ها مواجهیم، توجه جدی به کرامت انسانی و تلاش به منظور رسیدن به کمال والای انسانی و احسن سجایای اخلاقی، به عنوان یک ارزش، به طور کامل قابل مشاهده و ارزیابی است.
همچنین نوعی تجرد و عدم وابستگی، به مثابه آن‌چه در نگاه شاعران بزرگی همچون حافظ، سعدی و مولانا وجود داشته است، در این آثار و عمل حضرت امام(ره)، مشاهده می‌شود. بزرگان پیشین، نوعی از تجرد و عدم وابستگی را، که موجب قطع رابطه انسان با محیط پیرامون نشود و به کمال برسد، ارزش و موجبات رستگاری می‌دانستند. آنان به هیچ وجه این تلاش را به معنای دوری از دنیا و عدم ارتباط نمی‌دانسته بلکه تلاش و کوشش در دنیا برای رسیدن به رستگاری را ارزش قلمداد می‌کردند، که این رویکرد در نگاه حضرت امام(ره) نیز هویداست.
حضرت امام خمینی(ره)، به گرایش‌های سیاسی نیز توجه داشتند و گرایش‌های مختلف را، بال‌هایی مهم برای اوج گرفتن نظام اسلامی می‌دانستند. ایشان همچنین اعتقاد جدی به دریافت نگاه‌ها از هر گرایش و طبقه داشتند، چراکه پیشرفت و توسعه همه سویه را در قلمرو وجود همه افکار و رویکردها می‌دیدند.
همین تعامل و حضور نگاه‌های متنوع، باید موجب گستردگی دایره اسلام ناب محمدی(ص) شود که گروه‌های منحرف و تندرو با تنگ نظری‌هایشان قصد کم رنگ کردن آن را در همه عرصه‌های فرهنگی و هنری دارند. در حقیقت این نگاه تنگ‌نظرانه نتیجه هدف خدشه‌دار کردن اسلام است. لذا حضور این اندیشه تعاملی و نگاه همه جانبه امام (ره) باید در عرصه ادبیات به خصوص در آثار شاعران ما تجلی یابد. می‌بایست با معرفی جاذبه‌های حقیقی اسلام ناب محمدی(ص)، مردمانی که کمتر شناختی از اسلام حقیقی دارند، به این مسیر گرایش یابند.