به گزارش پایگلاه اطلاع‌رسانی و ستاد خبری هشتمین جشنواره یار و یادگار یوسف‌نیا گفت: این امر به آن دلیل است که فرهنگ سرودن شعر در کشور ما با دیگر نقاط جهان متفاوت است و ریشه در دین و آیین و معرفت و مرام ما دارد و ما وقتی بحث شعر را مطرح می‌کنیم یعنی همه این وجوه را در نظر گرفته‌ایم و بعد به سراغ شعر رفته‌ایم.
وی افزود: حضرت امام خمینی(ره) از این قاعده مستثنا نیست شما به تاریخ ادبیات ما نگاه کنید و ببینید که چه عرفای بزرگی و چه فقها و چه عالمانی شاعر بودند. در همان زمانی که امام(ره) در قید حیات بودند همه می‌دانستند که شعر می‌گویند و شهرتشان فراگیر بود. مگر مولانا فقیه نبود؟ یا فقهای دیگری که شعر می‌گفتند به همین گونه نبودند؟ همه می‌دانند که مولانا چه پدر بزرگی داشت و خودش هم در 25 سالگی مفتی اعظم شد.
این شاعر افزود: امام خمینی(ره) شعر را دوست داشتند و این دوست داشتن یعنی فرهنگ و دین ما و آیین ما را که مجموعاً می‌تواند آبشخور شعر امروز ما باشد دوست داشتند و هیچ ابایی نداشتند که در زمان حیاتشان هم ایشان را به عنوان شاعر بشناسند. البته ممکن است خیلی از موضوعات دیگر نیز مطرح باشد. البته دلبستگی روحانیون به شعر باید بین خود روحانیون طرح شود. برخی از روحانیون به شعر از منظری دیگر نگاه می‌کنند و حتی نظرها درباره مولانا و مثنوی معنوی هم در این زمینه متنوع است.
این پژوهشگر ادبیات معاصر توضیح داد: این موضوع در بین روحانیون متفاوت است. ما روحانی‌ای داریم که کاملاً مخالف مولاناست و هیچ ابایی هم از این مخالفت ندارد. ولی در عین حال آیت‌الله مطهری را هم داریم که «تماشاگه راز» را می‌نویسد و از حافظ قدردانی می‌کند. تصور من این است که حضرت امام(ره) نیز از این نحله هستند و جزو آن دسته از روحانیونی محسوب می‌شوند که شعر را محملی برای تکامل روحی و معنوی بشر می‌دانند و شعر برای آنها هیچ‌گاه جدای از دین و آیین نبوده است.
صاحب کتاب «در جست‌وجوی جانب آبی» اضافه کرد: تنها بخشی از مسئولیت‌ها در هرچه بهتر برگزار شدن جشنواره شعر یار و یادگار بر عهده مسئولان است و بخش دیگرش که نمی‌توانند ورودی به آن داشته باشند استقبال شاعران از این جشنواره است و موفقیتش منوط بر این است که به لحاظ کمی و کیفی شرکت‌کنندگان چگونه در این جشنواره حضور پیدا می‌کنند و پس از آن مهم‌ترین جشنواره بخش داوری است. داوری جشنواره یار و یادگار خیلی مهم است. آنچه اهمیت دارد این است که شعرها چگونه داوری می‌شود و این داوری‌ها چه‌قدر اصالت دارد.
وی یادآور شد: این موضوع به اندازه شرکت کردن شاعران در این جشنواره مهم است. به گمانم حمایت‌های مالی و چاپ کتاب بخش‌های دیگر این جشنواره است و مهم‌تر از همه تعداد شرکت کنندگان و کیفیت شعرهای شاعران شرکت کننده در جشنواره و نهایتاً داوری‌هاست. برای محک زدن این داوری باید در آخر کار پرسید آیا آن‌هایی که برنده شدند واقعاً شایستگی برنده شدن را داشتند یا نه. انتخاب داوران نیز بسیار اهمی دارد.
یوسف‌نیا متولد تهران است. از آثار منتشر شده او مجموعه شعر «خلاصه باران» و «در جست‌وجوی جانب آبی»(نقد اشعار فروغ فرخزاد) است. او تا کنون پژوهش‌هایی را نیز درباره شخصیت‌های ادب کلاسیک فارسی مانند خواجه عبدالله انصاری، شاه نعمت‌الله ولی، بیدل دهلوی، مختارنامه عطار، دیوان اشعار سنایی غزنوی، امام محمد غزالی، فخرالدین عراقی انجام داده است.
یوسف‌نیا سال‌ها به عنوان ویراستار و نویسنده با رادیو فرهنگ و تهران همکاری می‌کرد. وی هم اکنون مدیر فرهنگ و ادب رادیو فرهنگ است.
