هشتمین جشنواره بین المللی شعر یار و یادگار

تا شروع رویداد:

ثانیه
دقیقه
ساعت
روز

مشفق از نخستین شاعرانی بود که به دعوت امام (ره) لبیک گفت

رضا اسماعیلی، شاعر آیینی در مراسم یادبود مشفق کاشانی در حوزه هنری: مشفق کاشانی پس از پیروزی انقلاب از نخستین شاعرانی بود که به دعوت امام خمینی (ره) لبیک گفت، و در تمام فراز و نشیب‌های این سال‌ها، همراه انقلاب بود

رضا اسماعیلی، شاعر آیینی با بیان اینکه مشفق کاشانی پس از پیروزی انقلاب از نخستین شاعرانی بود که به دعوت امام خمینی (ره) لبیک گفت، تاکید کرد: وی در تمام فراز و نشیب‌های این سال‌ها، همراه انقلاب بود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران بنقل از مهر، مراسم یادبود مرحوم مشفق کاشانی شاعر پیشکسوت انقلاب اسلامی‌غروب روز دوشنبه 6 بهمن با حضور اعضای خانواده این شاعر و شخصیت‌هایی مانند محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری، محمد حمزه‌زاده، علیرضا قزوه، محمدرضا سنگری، مرتضی سرهنگی، علی محمد مودب، مصطفی محدثی خراسانی، ناصر فیض، اسماعیل امینی، حسین اسرافیلی، صابر امامی، عباسعلی براتی‌پور، رضا اسماعیلی، حسین آهی، فریدون خشنود آهنگساز بسیاری از ترانه‌ها و اشعار مرحوم مشفق کاشانی، ناصر ضرابی‌زاده، محمدعلی قدمی، یاور همدانی، محمود حبیبی کسبی و جمعی از شاعران و دوستداران این شاعر فقید در مسجد حضرت امام خامنه‌ای حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در تهران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم، حاضرین برای شادی روح استاد مشفق کاشانی فاتحه خواندند. علی داوودی و کمال شفیعی هم در مقابل درب مسجد ایستاده بودند و از شخصیت‌ها و افرادی که برای تسلی خاطر بازماندگان آن مرحوم و جامعه ادبی به این مکان می‌آمدند، استقبال می‌کردند.

هادی مولوی دوست مدیرکل روابط عمومی‌و امور بین الملل حوزه هنری ضمن خوشامدگویی به حضار، بخش‌هایی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی‌درباره مرحوم مشفق کاشانی را قرائت کرد و سپس یاور همدانی از دوستان زنده یاد مشفق کاشانی غزلی را به این شاعر تقدیم کرد.

حسین اسرافیلی، شاعر پیشکسوت کشورمان، نیز با اشاره به صفا و زلالی روح مشقفق کاشانی، اظهار کرد: به دلیل همین روحیه بود که از ابتدای انقلاب اسلامی، چتر حمایت ایشان بر سر همه شاعران کشور گسترده بود و نسل شاعران انقلاب مدیون بزرگواری‌های شاعرانی همچون مشفق هستند. اگر امروز زبان و بیان پاک در شعر انقلاب اسلامی وجود دارد، به دلیل حضور چنین شخصیت‌هایی بوده است.

این شاعر پیشکسوت کشورمان همچنین گفت: از تشییع استاد مشفق کاشانی که بازگشتم تفألی به دیوان حافظ زدم و غزل معروف «ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت» آمد.

اسرافیلی در توضیح بیشتر شعر اخیر گفت: این غزل در رابطه با فتوت و جوانمردی و مهربانی‌های مشفق کاشانی و حسرت‌های ما است.

وی همچنین با بیان اینکه آثار بسیاری برای مشفق کاشانی سروده است، چند رباعی در مدح این شاعر انقلاب خواند که یکی از رباعی‌ها به شرح زیر است: «این مرد که رنگ فطرتش قرآنی است / مجموعه‌ای از مکارم انسانی است /سرحلقه اهل معرفت، اهل صفا / آوازه عشق ما مشفق کاشانی است».

رضا اسماعیلی، شاعر آیینی کشور، نیز با بیان اینکه مشفق کاشانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی از نخستین شاعرانی بود که به دعوت امام خمینی (ره) لبیک گفت، افزود: آن مرحوم در تمام فراز و نشیب‌های این سال‌ها، همراه انقلاب بود.

وی ادامه داد: مشفق کاشانی در روزهای پایانی عمر خود با وجود آنکه فعالیت‌های روزمره را به دلیل کهولت سن به سختی انجام می‌داد، اما پر نشاط، باانگیزه و پرشور بدون احساس خستگی در تمام مسئولیت‌ها و جلسات شعری حضور پیدا می‌کرد و مشوق شاعران جوان بود. ایشان آنقدر سرشان شلوغ بود و با انگیزه کار می‌کرد که احساس می‌کردم برای مرگ وقت ندارد.

اسماعیلی با اشاره به کتاب «خلوت انس» مشفق کاشانی، اظهار کرد: بسیاری از کسانی که گزیده اشعار شاعران معاصر را گردآوری می‌کنند، حتی به صاحبان آثار اطلاع نمی‌دهند که شعرشان در مجموعه‌ای منتشر شده است اما استاد مشفق کاشانی اصرار داشت که به تمام شاعرانی که در کتاب «خلوت انس» از آنها نامی به میان آمده، اطلاع داده شود و کتاب به دستشان برسد و به همین منظور هم ۲۰۰ جلد از کتاب را خودشان خریداری کردند تا برای شاعران ارسال کنند.

وی غزلی که در زمان حیات مشفق کاشانی به وی تقدیم کرده بود را خواند که به شرح زیر است:

من تو را می‌خوانم و عطر خیالت با من است
با توام ، وقتی غزل‌های زلالت با من است
بُعد منزل نیست بین عاشقان، ای مهربان !
دورِ نزدیکی به من، بوی وصالت با من است
خاطرات روشنت را می‌کنم هر شب مرور
در شب یلدای تنهایی، خیالت با من است
می‌روم هر شب به گلگشت بهار شعر تو
در شب شعر شکفتن، شور و حالت با من است
از سپهر شعر، مثل مِهر، می‌تابی به خاک
عکسی از لبخند خورشید جمالت با من است
کرده ای مسحور با ِسحر کلامت خلق را
شعرهای روشنت، ِسحر حلالت، با من است
در بلندِ آسمان شعر تو پر می‌کشم
تا که طاووس خیالت؛ بوی بالت، با من است
شاعر آیینه‌ها! این شعر تقدیم تو باد
شکرِ این نعمت، که لبخند زلالت با من است