به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی و ستاد خبری هشتمین جشنواره شعر یار و یادگار قزلباش گفت: این موضوع مثل این می‌ماند که سرهنگی به درجه سرباز یکمی افتخار کند. شاعری در سیر و سلوک امام(ره) مرتبه بسیار نازلی داشت و ایشان عارف کامل و واصلی بودند. این حرفم شعار نیست. یعنی من فرضاً به قصد حرف قشنگ زدن درباره امام(ره) این سخن را نمی‌گویم. حرفم محصول مکاشات و تربیت‌هایی است که امام(ره) در ارتباط با آیت‌الله شاه‌آبادی و دیگر استادانشان یافته‌اند، دیدند و تربیت شدند و آموختند. عرفا و بزرگان دیگری به این مقام شامخ امام(ره) اعتراف می‌کنند و آن را تأیید می‌کنند و حرف آدم کوچک و خردی مانند من نیست.
وی افزود: این حرف حرف بزرگان است که امام(ره) عارف بزرگ و واصلی‌اند. درجه شاعری هرچند برای عوام و عموم مردم به نحوی امتیازی به حساب میآید اما برای امام(ره) چندان امتیاز نیست و به قول معروف چون که صد آمد نود هم پیش اوست. آیت الله شاه‌آبادی در دوره خودشان در دهه 10، 20 و 30 در آن دوره از عارفان مطرح و بزرگ روزگار بودند و از انسان‌های بسیار پاک و سالکان راه خدا محسوب می‌شدند و طبیعی است که امام(ره) وقتی نزد چنین شخصیت بزرگی تربیت یافته باشم به مقامات بالایی از معرفت و عرفان هم رسیده‌اند.
این شاعر اضافه کرد: امام(ره) در وصیت‌نامه‌شان هم می‌گویند که با قلبی آرام و مطمئن سفر می‌کنند. این حرف از یک انسان معمولی برنمی‌آید. شاید از یک میلیون نفر بپرسید یک نفر پیدا نشود که خودش را صددرصد تأیید کند و بگوید من چنان مطمئنم و قلبم آرام است و نگران هیچ چیز نیستم چون هیچ خطایی نکرده‌ام. این یعنی این‌که بدانید این انسان تا چه اندازه سلیم النفس بوده و مراقبت داشته و در واقع دقت کرده و درست و دقیق زندگی کرده و یک لحظه هم از خط محمد مصطفی(ص) خارج نشده و حتی نزد نفس خودش به این موضوع آگاه است. اگر این مقام مقام معصومیت هم نباشد به معصومیت بسیار نزدیک است.
شاعر مجموعه شعر «کلاغ‌های کاغذی» توضیح داد: بحث دیگری درباره شعرهای امام(ره) وجود دارد که او نه مانند شاعران سیاست‌زده بعد از انقلاب که شعرشان را خرج آرمان‌های انقلاب کردند و البته کارشان در جای خود ارزشمند است و نمی‌توان ارزش‌هایشان را تخطئه کرد، ولی خود امام(ره) یکبار به خرداد اشاره می‌کند و بعد از آن اغلب قریب به اتفاق شعرهایششان شعرهای عارفانه است. در شعر «سال‌ها میآید حادثه‌ها می‌گذرد/ انتظار فرج از نیمه خرداد کشم» انتظاری دو وجهی وجود دارد. هم فجر انقلاب که در دهه فجرش حاصل شده و دو دیگر ظهور حضرت آقاست که انشالله اتفاق بیفتد. اما حضرت امام(ره) شعر جنگ ندارند یا شعرهایی که ما فکر می‌کنیم شاعران انقلابی موظف‌اند. پرسشم این است که مگر شاعری انقلابی‌تر از حضرت امام(ره) وجود دارد؟ خود ایشان درباره مسایلی که دیگران فکر می‌کنند حتماً باید واردش شوند چیزی نگفتند.
این شاعر ادامه داد: این سخن به آن مفهوم نیست که امام(ره) نمی‌توانستند چنین شعرهایی بگویند بلکه ما باید از این نگرش عظیم و سترگ ایشان بهره بگیریم و استعدادی که باید در مسیر تعلیم و تربیت و آگاهی بخشی دایمی و عمق بخشیدن به داشته‌های معرفتی، دینی و فرهنگی و ملی‌مان صرف شده، خیلی خرج شعارهای روز سیاسی نکنیم.
صاحب کتاب «در باغ لیلی» گفت: پیامم برای جشنواره شعر یار و یادگار این است که خودش را بهتر و بیشتر از قبل معرفی کند. متأسفم که هشتمین دوره جشنواره شعر یار و یادگار برگزار می‌شود و من که در فضای ادبیات نفس می‌کشم شاید اگر نخواهم اغراق کنم دومین بار است که نام این جشنواره را می‌شنوم. اگر قرار است اتفاقی بیفتد دوستان باید جنبه اطلاع‌رسانی را پررنگ‌تر کند. معتقدم متناسب با عظمت نامی که می‌بریم باید حرکت بزرگی نیز انجام دهیم. این موضوع مانند آن است که ما وقتی می‌خواهیم به زیارت امام رضا(ع) برویم غسل زیارت می‌کنیم و دعا می‌خوانیم و ذکر می‌گوییم و نفسمان را آماده می‌کنیم تا پیش از این‌که به حرم برسیم این نفس کتکی خورده باشد. در واقع وارد شدن در این عرصه نیز آدابی دارد. در واقع باید نام این جشنواره به گوش همه برسد.
بهروز قزلباش کارشناس علوم ارتباطات اجتماعی از دانشگاه علامه است.
«در باغ لیلی»، «کلاغ‌های کاغذی»، «گزیده ادبیات معاصر» و «چگونه تیتر بنویسیم» نام کتاب‌های اوست. وی اکنون سردبیر اخبار اداره کل اروپا و امریکا در معاونت برون مرزی صدا و سیماست.