به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی هشتمین جشنواره شعر یار و یادگار سعیدی‌راد، شاعر گفت: اگر نیک بنگریم در طول تاریخ بسیاری از علمای برجسته تاریخ شعر می‌سرودند. حتی اگر بخواهیم به قرن هفتم برویم و مولوی را مثال بزنیم، ایشان نیز خود یک آیت‌الله محسوب می‌شد. او هم مانند امام(ره) نمی‌خواست دفاتر شعرش را منتشر کند و در برهه‌ای تاریخی که پیش آمد شعرهایش جمع‌آوری و منتشر شد.
وی ادامه داد: شعری که از امام خمینی(ره) در زمان حیاتشان منتشر شد، شعرهایی نبود که بعد از رحلتشان منتشر شود. در نهاد امام(ره) چنین چیزی وجود نداشت که بخواهند خودشان را به عنوان شاعر مطرح کنند. امام(ره) معتقد بودند که شعر بالاترین لسان‌هاست و این قریحه در وجود علمای قبل از ایشان نیز جاری بوده است.
وی اضافه کرد: علمای بزرگ اسلام شعر را به عنوان زبان و بستری برای سخن گفتن و حرف زدنشان انتخاب می‌کردند تا سخنشان را به شیوه‌ای تازه یا به بهترین شیوه بیان کنند. شاعری برای این علما هدف نبود و در واقع بیانشان مهم است که با آن زبان چه می‌خواستند بگویند. درباره امام خمینی(ره) نیز این سخن مصداق دارد.
این شاعر یادآور شد: امام خمینی(ره) که افکار عمیقشان را در ساده‌ترین واژه‌ها و جملات بیان می‌کردند گاهی هم از شعر برای مطرح کردن آن کلامشان استفاده می‌کردند و گاهی هم تفننی شعر می‌سرودند. به هر حال حضرت امام خمینی(ره) توانایی گفتن شعر را به شکل ذاتی داشتند اما نمی‌خواستند به عنوان شاعر مطرح باشند گرچه یکی دو قطعه از شعرهایشان در سالهای 1341 و 1342 منتشر شد.
سعدی‌راد توضیح داد: تأثیر انتشار آن شعرها را در آن سال‌ها نمی‌دانم اما در هر حال امام خمینی(ره) سال‌ها پیش از انقلاب نشان داده بودند که شاعرند.
وی در پاسخ به این پرسش که «پیام و پیشنهادتان برای جشنواره‌ای که با هدف بزرگداشت امام(ره) و تشویق شاعرانی که با فلسفه امام(ره) شعر می‌گویند چیست؟» گفت: این دو هدف هدف‌هایی مقدس است که هر دوشان باید گرامی داشته شود.
وی اضافه کرد: حضرت امام خمینی(ره) از آنجا که الگویی برای همه جهانیان بودند برای شاعران نیز به همین ترتیب می‌توانند بهترین الگو باشند. این‌که نام امام خمینی(ره) هر سال از این طریق بر سر زبان‌ها جاری می‌شود و شرایطی فراهم است تا به امام(ره) و تفکرات امام(ره) اندیشید و درباره امام(ره) و افکار بلند ایشان شعر گفته شود، ارزشمند و مفید است. من نه به عنوان پیام –چون در جایگاهی نیستم که بخواهم پیامی برای جوانان و مردم عزیر کشورمان و همچنین شعرای بدهم- بلکه به عنوان یک سخن ساده باید بگویم از هر شخصی که بتواند در این زمینه قدمی بردارد و قلمی بزند قدردانی می‌کنم و دست بوسش هستم و آرزوی موفقیت برای همه کسانی دارم که در این وادی گام می‌گذارند.
عبدالرحیم سعیدی‌راد مجموعه شعر «ساعت به وقت دلتنگی» را در سال 1386 از سوی نشر تکا منتشر کرد.
«خورشید در مشت» که مجموعه شعر او درباره بیداری اسلامی و مقاومت بین‌الملل است نیز از سوی انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه به چاپ رسیده است.