کامران شرفشاهی: یکی از جلوه‌های شخصیت امام خمینی(ره) قریحه ادبی و سروده‌های عرفانی ایشان است. انتشار این اشعار پس از رحلت امام خمینی(ره) در واقع یک شوک اعجاب انگیز بود. بسیاری از کسانی که شاهد ساده سخن گفتن امام(ره) با توده‌های مردم بودند حیرت می کردند که چنین سروده‌هایی می‌تواند متعلق به امام(ره) باشد.
در واقع امام(ره) در تمام سال‌ها، به لحاظ شخصیت فقهی و روحانی‌عظیمی که داشتند سعی می‌کردند این سروده‌ها صرفاً به خلوت خاصشان اختصاص داشته باشد و تنها خویشاوندان و شاگردان نزدیک امام(ره) از این موضوع باخبر بودند. به گواه استقبال‌هایی که از سوی شاعران و اهل ادب از انتشار سروده‌های امام(ره) شد، این سروده‌ها و به قولی خلوتی‌های ایشان باب تازه‌ای را در ادبیات معاصر کشور ما باز کرد. پس از رحلت امام(ره) شعرای متعددی کوشیدند تا با استقبال از این روحیه شاعری امام(ره) با سرودن شعرهایی درباره امام(ره) دین خود را نسبت به امام(ره) و انقلاب ادا کنند و نقش خودشان را در این عرصه ایفا کنند.
گفتنی‌ها درباره شعرهای امام(ره) و آثاری که از سوی شاعران برای امام(ره) سروده شده بسیار است. در همین راستا شاهد انتشار کتاب‌هایی مانند فرهنگ دیوان امام(ره) در سالهای گذشته بودیم و مقاله‌ها و پژوهش‌هایی که در این زمینه انجام شده نشان از اهمیت والای سروده‌های امام(ره) دارد.
دامنه این موضوع تا روزگار ما نیز ادامه دارد و در همین جشنواره یار و یادگار نیز هر سال شاعران میانسال و پیر و جوان برای امام(ره) با قلب خود شعر می‌گویند. علاقه‌مندی امام خمینی(ره) به شعر و ادبیات بارز بود آثار منثور ایشان نیز به روشنی قوی و شاخص است. حتی در آثاری که ایشان به نثر به رشته تحریر درآورده‌اند نیز این شور و ذوق شاعرانه در سطر به سطر حاصل ذهنشان دیده می‌شود. قدر مسلم امام(ره) به عنوان شخصیتی سیاسی و عالمی دینی دلبستگی‌های ادبی نیز داشتند و در گوشه و کنار و در خلال سخنرانی‌ها و خطابه‌هایشان از اشعار شاعران دیگر به ضرورت استفاده می‌کردند که این نکته دیگر نیز بیانگر علاقه‌مندی ایشان به شعر و ادبیات است.
ادبیات پارسی یکی از عالی‌ترین ادبیات مقدس جهان است و بخش اعظمی از اشعار شاعران پارسی گوی و ادبیات پارسی ملهم از آیات قرآن کریم، احادیث و روایات است. طبعاً امام خمینی(ره) با اشرافی که در این زمینه داشتند از این موضوع به خوبی آگاه بودند و سعی می‌کردند که ارتباط خودشان را با این چشمه لایزال همواره حفظ کنند و روز به روز گسترش دهند.
گریز امام خمینی(ره) از شهرت و قدرت ادبی و حفظ خلوت شاعرانه‌شان نکته حایز اهمیتی است که باید درباره وجه ادبی شخصیت امام(ره) مورد پژوهش عمیق قرار گیرد. به گمانم این موضوع پردامنه و پر اهمیت فروتنی هنرمندانه امروز در میان شاعران واقعی کمرنگ شده و حتی برخی‌ها که در این عرصه نامی دارند عکس این موضوع رفتار می‌کنند. یعنی به جای این‌که همه به دنبال این باشند که خلوت شاعرانه خودشان را حفظ کنند به دنبال موج‌سواری و جنجال‌آفرینی و حاشیه‌هایی هستند که بیشتر در واقع امر وقت خودشان را ضایع می‌کند.
تلاش در جهت معرفی و تأیید خود و تکذیب دیگران هیچ کمکی به هیچ یک از شاعران حقیقی در هیچ جای دنیا نکرده و نمی‌کند. جا دارد که شاعران ما به تأسی از زندگی و شعر و شاعری امام(ره) به خلوت شاعرانه خودشان بیشتر اهمیت بدهند.