به گزارش ستاد خبری هشتمین جشنواره شعر یار و یادگار حمیدرضا شکارسری، شاعر گفت: ما بعد از رحلت حضرت امام خمینی(ره) متوجه شدیم که ایشان به اندازه یک دیوان شعر دارند وگرنه قبل از فوت ایشان به شکلی پراکنده و جسته و گریخته از تمایلات شعر و شاعری ایشان مطلع بودیم.
وی اضافه کرد: حضرت امام خمینی(ره) طبعاً با انتشار شعرها و ایجاد فضای شعری پیرامون خودشان و ایجاد هاله‌ای شاعرانه به دور خودشان چندان موافق نبودند و به همین خاطر آثار ایشان منتشر نشده و مسکوت ماند تا پس از رحلت ایشان مخاطبان و مردم متوجه شدند که امام(ره) این تعداد انبوه شعر سروده‌اند.
شاعر مجموعه شعر «عاشقانه‌های تاریکروشن» ادامه داد: به گمانم امام خمینی(ره) جزو آن دسته از علمایی هستند که سرودن شعر را پنهان می‌کردند چرا که به گمانم شعر برای علما هدف نیست. شعر برای آنها به نوعی وسیله‌ای برای بیان مطالب مهم‌تر و مطالبی که از نظر آنها بسیار حائز اهمیت است. شعر ابزاری است برای این‌که درک کنیم آن عالم دینی چگونه مراتب قرب الهی را طی کرده است. به همین خاطر اکثر قریب به اتفاق علما شعرهایشان یک جور صبغه عرفانی دارد.
این شاعر اضافه کرد: بنابراین هنریت و ادبیت متن در مرحله دوم اهمیت قرار می‌گیرد و طبعاً با این وضع نمی‌توان انتظار داشت که به عنوان یک شاعر حرفه‌ای در مجامع ظاهر شوند و مانند یک شاعر حرفه‌ای مجموعه شعر و دیوان منتشر کنند. در واقع چنین انتظاراتی را نمی‌توان از این بزرگواران داشت.
شکارسری توضیح داد: همیشه گفته‌ام که مهم‌ترین کار جشنواره‌ها ایجاد فضاست. یعنی باید برای کارهای فرهنگی ایجاد فضا کنند. لزوما هدف جشنواره‌ها ارتقا و رشد سطح کیفی و فنی آثار نیست. معتقدم مهم‌ترین وظیفه جشنواره‌ها همان‌طور که گفتم ایجاد فضاست. حالا اگر رشد فنی آثار هم در پی این جشنواره‌ها به وجود آمد که بیش و کم چنین نیز خواهد بود، فرایند و تأثیری فرعی محسوب می‌شود.
این شاعر یادآور شد: ایجاد فضا به این منظور است که این جشنواره موقعیتی و فضایی را به وجود آورد که در این موقعیت و فضا، مخاطبان اساساً پروژه‌ای مانند فرهنگ حضرت امام(ره) را مجدداً احیا کنند و این فرهنگ با احیا شدن به خودی خود کنجکاوی مخاطبان را -حتی اگر شده تعداد معدودی از مخاطبان جدی را- برانگیزد تا در این فرهنگ غور و تفکری کنند و اندیشه کنند و این فضای فرهنگی دائم برقرار باشد. اگر چنین شود کار مثمر ثمری انجام شده است.
حمیدرضا شکارسری متولد 1345 تهران، کارشناس زمین شناسی است. نخستین کتاب او در سال 1375 با نام «باز جمعه گذشت» از سوی حوزه هنری منتشر شد. کتاب دیگر او با عنوان «چراغانی بی دلیل» در سال 85 از سوی انتشارات هزاره ققنوس به چاپ رسید.
دو کتاب اخیر وی سال گذشته با عناوین «عاشقانه‌های تاریکروشن» و «شکل‌های فروتنی» به ترتیب از سوی انتشارات هزاره ققنوس و فصل پنجم به چاپ رسید. کتاب «چراغانی بی دلیل» این شاعر برگزیده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد.
