امام خمینی چندین ماه پیش از پیروزی انقلاب، در موارد فراوان از جمله در مصاحبه ای با خبرنگاران در تاریخ 18/8/57 پیرامون حقوق اقلیتهای مذهبی در جمهوری اسلامی فرموده بود:«دولت اسلامی یک دولت دموکراتیک به معنای واقعی است و برای همۀ اقلیتهای مذهبی آزادی به طور کامل هست و هر کس می تواند اظهار عقیدۀ خودش را بکند. و اسلام جواب همۀ عقاید را به عهده دارد و دولت اسلامی تمام منطقها را با منطق جواب خواهد داد.»
ایشان در مصاحبه با نماینده مجله عربی زبان القوم العربی در تاریخ 20/8/57 نیز تأکید کرده بود: «تمام اقلیتهای مذهبی در ایران برای اجرای آداب دینی و اجتماعی خود آزادند و حکومت اسلامی، خود را موظف می داند تا از حقوق و امنیت آنان دفاع کند و آنان هم مثل سایر مردم مسلمان ایران، ایرانی و محترم هستند.»
امام خمینی تمامی وعده هایی که قبلاً داده بود عمل کرد و تا پایان عمر بر مواضع خود در این رابطه استوار ماند. علاوه بر درج حقوق اقلیتهای دینی ایرانی در اصل سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی و مواد دیگری از آن، نظام اسلامی در همه زمینه ها حقوق دینی و اجتماعی اقلیتها را محترم شمرده و این در حالی بود که در رژیم شاه حتی زرتشتیان که می بایست بر اثر سیاستهای باستان گرایی افراطی رژیم، از موقعیت بهتری برخوردار باشند، همراه با دیگر قشرهای ستمدیده ایرانی حقوق خود را پایمال شده می یافتند و باستان پرستی شاه فقط شامل نمادهای تبلیغاتی می شد که موقعیت او و سلطنتش را تحکیم بخشد.
ادامه مطلب...