انقلاب ایران بیشتر از هر عنوانی با نام «انقلاب اسلامی» مطرح شده است. بسیاری از تحلیلگرانِ انقلاب، آن را انقلابی مردمی یا مردمگرا می دانند. محور مهم انقلاب اسلامی ایران که از ویژگی الهی بودن انقلاب سرچشمه می گیرد، نقش دین، عالمان دینی و رهبری و هدایت انقلاب توسط امام خمینی است. طراح و معمار کبیر انقلاب اسلامی همواره با تأکید بر پیوند عمیق و ناگسستنی انقلاب اسلامی ایران با آموزه های اسلامی و تعالیم دینی بر استثنایی بودن آن تأکید می نمود. این انقلاب با رهبری و هدایت عالمان دینی آغاز شد و به سرانجام رسید. در رأس این بزرگان، شخص امام خمینی (س) قرار داشت که بالاترین جایگاه دینی، یعنی مرجعیت را دارا بود. امام خمینی، انقلاب و پیروزی آن را وام دار زنان می شمارد. چرا که آنان سبب تقویت روحیه و انگیزه انقلابی مردان شدند. حضور زنان در انقلاب، هر چند پدیده ای بی سابقه نبود و تاریخ جنبشهای سیاسی و اعتراض آمیز ملت ایران، از شور وشعور زنان مسلمان ایرانی حکایت دارد، اما با توجه به فراگیربودنِ انقلاب، باید گفت که آنان الهام بخش همگان بودند.
با وقوع انقلاب اسلامی ایران، برای اولین بار یک کشور مسلمان به طور موفقیت آمیزی در برابر قدرت های بزرگ استکباری ایستادگی و آنان را تحقیر کرد و چون صاعقه ای عظیم، آسمان جهل و غفلت و عناد را از هم گسست. انقلاب اسلامی ایران از آنجا که بر اساس افکار بلند واندیشه متعالی حضرت امام خمینی، تکوین یافته است ، همواره درعوامل پیدایش و طرح شعارهای محوری و تعیین اهداف و آرمان های بلند و راهکارهای وصول به آن ، با باورها و اعتقادها وآرمانهای این شخصیت ملکوتی ، پیوندی ناگسستنی داشته است. از مهمترین دستاوردهای پیروزی انقلاب اسلامی در حوزه زنان، هویت بخشی به زن ایرانی و مسلمان و تعریف عملی آن در متن جامعه است. حضرت امام به عنوان رهبر نهضت با درایت خویش نه تنها زنان را به مشارکت در انقلاب دعوت نمودند، بلکه شرکت آنان را در نهضت اسلامی واجب و لازم شمردند و حتی موافقت پدر یا شوهر را نیز لازم ندانستند. این است که وجود تلاشهای گسترده ای که در جهت بی تفاوت کردن مردم و ایجاد روحیه خودمداری و عافیت طلبی، با هدف دور کردن آنها از فعالیت های حق طلبانه علیه رژیم شاهنشاهی انجام می شد، بردباری زنان متعهد مسلمان در برابر انبوه خطرات و مشکلات و ترغیب همسران و فرزندانشان به مبارزه و همکاری، عامل موثری در تداوم روند رو به تکامل انقلاب بود.
متن کامل این مقاله را که در مجله حضور منتشر شده در این لینک بخوانید.